رادیو نیست؛
روایت مکانهای خاموش
جدیدترین اپیـــزود‌ها
اپیزود شماره‌ی ۹: بولینگ عبده
داستان مرد قلدر و شماره یک فوتبال قبل از انقلاب، موسس باشگاه پرسپولیس با تمامی ستارگان ریز و درشت، مالک ساختمانی متفاوت و مدرن برای قشر مرفه و علاقه‌مند به ورزش؛ ساختمان CRC، ساختمان شمیران، بولینگ عبده و چمران امروزی ... هزاران روایات ریز و درشت درباره بولینگ عبده در اپیزود نهم رادیونیست برای شما روایت می‌شود.
اپیزود شماره‌ی ۸: شهربازی
جیغ و بازی بچه‌ها، هیجان آدرنالین سرکوب شده، فراموشی روزهای جنگ زده، جایی میان زمین و هوا، حد فاصل تلخی‌ها و شیرینی‌ها، لوناپارک ...شهربازی...اوین و خوشی‌های گم شده. این شماره پادکست رادیونیست، شــهربازی...
اپیزود شماره‌ی ۷: رادیوسـیتی
داستان سینمای پیر شهر با خاطرات شیرین جوانان آن سال‌ها مجهزترین و مجلل‌ترین سینمای آن دوران بود با معماری با شکوه‌اش آرام گرفته و نظاره‌گر اتفاقات ریز و درشت شهر، خسته و شکسته کمر و قدر نادیده از مصیبت‌های بر او رفته،شکوه‌مند و بزرگ و خاک گرفته، سینمای شهر، سینمای جوانان، سینمای روشن‌فکران، سینما رادیوسـیتی،،.
اپیزود شماره‌ی ۶: کوچــینی
اقتصاد شکوفا شده دهه ۴۰،سرخوشی جوانان کم سن و سال بروزیافته اون سال‌ها، لذت تجربه نشده مکان هایی سرشار از رنگ موسیقی، همزیستی شبانه با رنگ و بوی غربی، با هزاران خاطره ریز و درشت نسل جوانان تازه نفسی که امروز پبر شدند و یا در میان ما نیستند...دیسکو کلاب کوچینی با فرهاد و بلک‌کتز و ابی بخش مهمی از خاطرات گرد گرفته‌ی این شهره. از معماری متفاوتش تا صدای رسای جوانان خوش صدا و موسیقی بلندش این شماره پادکست رادیونیست، کوچــــینی
اپیزود شماره‌ی ۵: قلعه(شهرنو)
سفری لابه‌لای تباهی‌ها برآمده از نیازها و غرایز، فقر و ناچاری، سرنوشت محتوم انسان‌های بی‌سرپناه، خسته و اندوهناک و تلخ، زیر پوست تاریخ، زیر زخم شهر این شماره پادکست رادیونیست، قلعـــــه...
اپیزود شماره۴: پلاسکو
در ۳۰ دی ماه ۱۳۹۵ ساعت ۷:۵۹ دقیقه صبح، ساختمان پلاسکو به علت اتصال برق آتش گرفت. پلاسکو همراه با ۴ شهروند و ۱۶ آتش‌نشان برای همیشه به مکانهای خاموش ایران پیوستند.
اپیزود شماره‌ی ۳: امجدیه
امجدیه بخشی از خاطرات مهم و مدفون شده چندین نسل مردم تهران و ایران است. خانه‌ی تو؛خانه‌ی من و خانه‌ی خیلی‌های دیگر.
اپیزود شماره‌ی ۲: درایوین سینما
رویای آمریکایی همراه با دوره توسعه زندگی از درون به بیرون خانه و به اشتراک گذاشتن اوقات خصوصی در فضاهای عمومی. گفتن از اینکه درایوین سینماهای تهران با مدل زندگی ایرانی سنخیت داشت یا نداشت؛ اینکه برای مقاصد فرهنگی ساخته شده بود یا تجاری؟ در حالی که بچه‌ها بیرون ماشین مشغول بازی بودند و غذای فست‌فودی‌ات را می‌توانستی با تماشای «اشک‌ها و لبخندها» و بوسه‌های بر پرده ببینی و با کناری‌ات گپ بزنی و بخندی و ریسه بروی. صحبت کردن درباره چیزهایی که دیگر نیست. روایت تجربه‌هایی که گذشته. این اپیزود رادیو نیست همراه با راویان‌اش به زادگاه خود برگشته؛ به سینمایی که دیگر نیست، اما تجربه‌ها و روایت‌های آن زنده‌اند و با شما سخن می‌گویند.
اپیزود شماره‌ی ۱: هتل میامی
مکان‌هایی در این شهر هستند که به ظاهر همان‌اند که در گذشته بوده‌اند، اما الان چیزی دیگرند. هویت‌شان تغییر کرده و تعریف‌شان دیگرگون شده. حاضرند اما خاموش‌اند و در خاموشی خود با هزار روایت آشکار و پنهان بخشی از خاطرۀ شهر را شکل می‌دهند. مثل «هتل میامی» که حالا «هتل سیمرغ» است. کافی است از کنار آن تند گذر نکنی، لختی بایستی و سر به دیوارش بگذاری تا صدای همهمۀ زندگی‌هایی که در آن جریان داشته را بشنوی. بگذاری میامی ناآرام از دل سیمرغ آرام داستانش را برایت بگوید. داستان آدم‌ها و مکان‌ها.