رادیو نیست؛
روایت مکانهای خاموش
جدیدترین اپیـــزود‌ها
اپیزود شماره ۱۸: کاخ جوانان
نخستین شعبه از کاخ‌های جوانان، در سال ۱۳۴۵ در تهران افتتاح شد. جایی برای پرورش ذوق جوانان، برای شکوفایی و درخششِ هنرمندان تئاتر و موسیقی، و برای خاطره‌‌سازی‌ها و بلندپروازی‌ها. این شماره از پادکستِ «رادیونیست»، به بازخوانیِ روایت‌ها و داستانهای آشکار و نهانِ این مکان خاطره‌انگیز اختصاص دارد.
اپیزود شماره ۱۷: هتل اینترنشنال
از دانشسرا تا هتل پنج ستاره، جایی در تقاطع خیابان کورش کبیر یا دکتر شریعتی امروز با خیابان داریوش یا خیابان‌رسالت یا شهید سلیمانی فعلی. هتل اینترنشنال تهران برای نیم قرن بخش جدانشدنی این منطقه بود. جایی که بعدها محل اسکان جنگ‌زده‌های جنوب کشور شد. سرنوشت این هتل یکی از غمگین‌ترین داستانهای گفته شده رادیونیست است.
اپیزود شماره ۱۶: خاک سفید
خاک سفید از محله‌های شمال شرق تهران بود که پس از انقلاب و با هجوم مردمان شهرها و مناطق دیگر تهران بدون مجوز و بدون امکانات شهری شکل گرفت. در دل این منطقه محله دیگری به نام‌غربت شکل گرفته بود که متاسفانه کانون تولید و توزیع مواد مخدر شده بود و بسیاری از سران و کارتل‌های مواد در آن زندگی میکردند. منطقه‌ای به غایت ترسناک که در سال ۱۳۷۹ و بدون هیچ اطلاع‌رسانی پلیس به صورت کامل آنجا را تخلیه و شبانه تخریب کرد. این محله پر از روایات ریز و درشت و اتفاقات عجیب و غریبی بوده که شنیدنش بسیار جذاب است.
اپیزود شماره ۱۵: خانه اتحادیه
جایی خارج از حصار شهر در باغ باصفای لاله‌زار در دوران قاجار توسط علی‌اصغرخان امین‌السلطان معروف به اتابک اعظم خانه‌ای ساخته شد که بعدها بخش مهمی از تاریخ و جغرافیای تهران شد. اتابک صدراعظم سه پادشاه و امین خاندان قاجار بود. خانه‌ای زیبا و متفاوت که محل رفت و آمد پادشاهان و دولت‌مردان دوران بود...آن خانه بعدها و در دوران پهلوی اول توسط خاندان اتحادیه خریداری و به «خانه اتحادیه» معروف شد.
اپیزود شماره ۱۴: زندان قصر
مکان خاموش این اپیزود ما داستانی دارد به بلندای تاریخ تهران...سیر مسیرتاریخی آن از فتحعلیشاهُ محمدشاهُ ناصرالدین شاه قاجار تا رضاشاه ُ محمدرضا پهلوی و بعدها انقلاب اسلامی را در بر می گیرد....مکانی ست به قدمت پایتخت و سرگذشتی دارد پر از قتل ُ فرار ُ شکنجه ...روایت زندگی های محبوس در یک چاردیواری و کنج های بستهُ سرنوشت های تلخ ُ محتوم ُ انتظار کشیده... زندان قصر روایت تاریخ این مملکت است....داستان زندگی زندانی های معروف، سیاستمداران کهنه کار....از دزد ُ قاچاقچی ُ خلافکار تا مارکسیست ُ کمونیست ُمسلمان دو آتیشه...با این وجود زندان قصر قصه ما مکانی بود ابتدا مفرح ُ شاهانه...جایی برای سرخوشی برای تفریحُ شکار...
اپیزود شماره ۱۳: باکارا
روایت‌های جذاب و شنیدنی آن سالها...داستان خوشی‌ها و تلخی‌ها...از کریم ارباب تا پرویز حجازی... از صیادستارگان تا آل‌کاپون ایران...داریوش،هایده،مهستی،ستار و گوگوش...از مولن‌روژ و شکوفه‌نو و میامی تا معروف‌ترین آنها باکارا
اپیزود شماره ۱۲: باغ نگارستان
باغ نگارستان قدمتی به وسعت تاریخ دارد. از فتحعلیشاه قاجار تا دودمان پهلوی... از کاخ‌های قجری تا دانشسرای معلمین و دانشکده ادبیات دانشگاه تهران... مکانی پر از اتفاقات ریز و درشت با حواشی جذاب... اپیزود دوازدهم رادیونیست به این مکان خفته در شهر تهران خواهد پرداخت...
اپیزود شماره ۱۱: کافه بلدیه
کافه بلدیه یا کافه شهرداری در دوران رضاشاه پلوی افتتاح شد و برای سه دهه بخش مهمی از خاطرات شیرین مردم پایتخت و خوشی‌های مردم بود. این اپیزود داستان اتفاقات جذاب این مکان خاموش را روایت می‌کند.
اپیزود شماره۱۰: تئاتر نصر
خیابان مدرن شهر … ورود متفقین..جنگ جهانی دوم...پایان پهلوی اول.. رونق دوباره شهر در شکوه و جلال لاله‌زار....گراند هتل...سینما خورشید...جامعه باربد...تئاتر پارس...سید علی نصر ... داستان تلخی ها و شیرینی ها...ترور ها...آتش سوزی‌ها...داستان زندگی . اوج و افوول در دل صحنه های خاک گرفته... از تماشا خانه تهران تا تئاتر نصر...
اپیزود شماره‌ی ۹: بولینگ عبده
داستان مرد قلدر و شماره یک فوتبال قبل از انقلاب، موسس باشگاه پرسپولیس با تمامی ستارگان ریز و درشت، مالک ساختمانی متفاوت و مدرن برای قشر مرفه و علاقه‌مند به ورزش؛ ساختمان CRC، ساختمان شمیران، بولینگ عبده و چمران امروزی ... هزاران روایات ریز و درشت درباره بولینگ عبده در اپیزود نهم رادیونیست برای شما روایت می‌شود.
اپیزود شماره‌ی ۸: شهربازی
جیغ و بازی بچه‌ها، هیجان آدرنالین سرکوب شده، فراموشی روزهای جنگ زده، جایی میان زمین و هوا، حد فاصل تلخی‌ها و شیرینی‌ها، لوناپارک ...شهربازی...اوین و خوشی‌های گم شده. این شماره پادکست رادیونیست، شــهربازی...
اپیزود شماره‌ی ۷: رادیوسـیتی
داستان سینمای پیر شهر با خاطرات شیرین جوانان آن سالها مجهزترین و مجلل‌ترین سینمای آن دوران بود با معماری با شکوه‌اش آرام گرفته و نظاره‌گر اتفاقات ریز و درشت شهر، خسته و شکسته کمر و قدر نادیده از مصیبت‌های بر او رفته،شکوه‌مند و بزرگ و خاک گرفته، سینمای شهر، سینمای جوانان، سینمای روشن‌فکران، سینما رادیوسـیتی،،.
اپیزود شماره‌ی ۶: کوچــینی
اقتصاد شکوفا شده دهه ۴۰،سرخوشی جوانان کم سن و سال بروزیافته اون سالها، لذت تجربه نشده مکان هایی سرشار از رنگ موسیقی، همزیستی شبانه با رنگ و بوی غربی، با هزاران خاطره ریز و درشت نسل جوانان تازه نفسی که امروز پبر شدند و یا در میان ما نیستند...دیسکو کلاب کوچینی با فرهاد و بلک‌کتز و ابی بخش مهمی از خاطرات گرد گرفته‌ی این شهره. از معماری متفاوتش تا صدای رسای جوانان خوش صدا و موسیقی بلندش این شماره پادکست رادیونیست، کوچــــینی
اپیزود شماره‌ی ۵: قلعه(شهرنو)
سفری لابه‌لای تباهی‌ها برآمده از نیازها و غرایز، فقر و ناچاری، سرنوشت محتوم انسان‌های بی‌سرپناه، خسته و اندوهناک و تلخ، زیر پوست تاریخ، زیر زخم شهر این شماره پادکست رادیونیست، قلعـــــه...
اپیزود شماره۴: پلاسکو
در ۳۰ دی ماه ۱۳۹۵ ساعت ۷:۵۹ دقیقه صبح، ساختمان پلاسکو به علت اتصال برق آتش گرفت. پلاسکو همراه با ۴ شهروند و ۱۶ آتش‌نشان برای همیشه به مکانهای خاموش ایران پیوستند.
اپیزود شماره‌ی ۳: امجدیه
امجدیه بخشی از خاطرات مهم و مدفون شده چندین نسل مردم تهران و ایران است. خانه‌ی تو؛خانه‌ی من و خانه‌ی خیلی‌های دیگر.
اپیزود شماره‌ی ۲: درایوین سینما
رویای آمریکایی همراه با دوره توسعه زندگی از درون به بیرون خانه و به اشتراک گذاشتن اوقات خصوصی در فضاهای عمومی. گفتن از اینکه درایوین سینماهای تهران با مدل زندگی ایرانی سنخیت داشت یا نداشت؛ اینکه برای مقاصد فرهنگی ساخته شده بود یا تجاری؟ در حالی که بچه‌ها بیرون ماشین مشغول بازی بودند و غذای فست‌فودی‌ات را می‌توانستی با تماشای «اشک‌ها و لبخندها» و بوسه‌های بر پرده ببینی و با کناری‌ات گپ بزنی و بخندی و ریسه بروی. صحبت کردن درباره چیزهایی که دیگر نیست. روایت تجربه‌هایی که گذشته. این اپیزود رادیو نیست همراه با راویان‌اش به زادگاه خود برگشته؛ به سینمایی که دیگر نیست، اما تجربه‌ها و روایت‌های آن زنده‌اند و با شما سخن می‌گویند.
اپیزود شماره‌ی ۱: هتل میامی
مکان‌هایی در این شهر هستند که به ظاهر همان‌اند که در گذشته بوده‌اند، اما الان چیزی دیگرند. هویت‌شان تغییر کرده و تعریف‌شان دیگرگون شده. حاضرند اما خاموش‌اند و در خاموشی خود با هزار روایت آشکار و پنهان بخشی از خاطرۀ شهر را شکل می‌دهند. مثل «هتل میامی» که حالا «هتل سیمرغ» است. کافی است از کنار آن تند گذر نکنی، لختی بایستی و سر به دیوارش بگذاری تا صدای همهمۀ زندگی‌هایی که در آن جریان داشته را بشنوی. بگذاری میامی ناآرام از دل سیمرغ آرام داستانش را برایت بگوید. داستان آدم‌ها و مکان‌ها.